Natuurlijk, ook voor mij geldt dat ik continu blijf bewegen en ontwikkelen. In mijn leven is balanceren een belangrijk thema, dat zich jaren geleden vertaalde in géén balans. Het was altijd het één of het ander. Of; een periode voornamelijk genieten van het leven en daarmee alles niet te serieus nemen. Of; een periode trainen voor een marathon en daarmee alles strak en gefocust aanpakken. Of; alleen op reis en dan er achterkomen dat het eigenlijk helemaal niet zo leuk is helemaal alleen.

Als ik er nu op terugkijk waren het vooral mijn perfectionistische deel en mijn levensgenieter stuk die met elkaar streden om gehoord te worden. Die perfectionist werd vaak vergezeld door een innerlijke criticus en die twee hebben het me mijn eerste twintiger jaren niet makkelijker op gemaakt. 

Met vallen en opstaan heb ik ontdekt hoe ontspanning wel degelijk een plek kan hebben in je werk en leven. Hoe vertrouwen in je eigen stuk een cruciale basis is, waar je makkelijker bij kunt komen als je er taal aan kunt geven.  En hoe fijn het is om jezelf toe te laten af en toe te leunen, in plaats van altijd maar de steunpilaar te zijn, ook al draai je een belangrijk project of gezin. 

Daarin zet ik stappen, elke dag weer. Ik geloof dat je ontwikkel thema’s altijd bij je blijven. Dus ik ga er niet vanuit dat ik ze ‘op kan lossen’. Ik kan ze wel sneller herkennen en hoef er steeds minder lang in te blijven hangen. Heb jij zicht op jouw thema’s?